De ziekenhuiscampus nestelt zich in het stedelijk weefsel op een domein van 1,6 Ha. Het totale masterplan wordt opgesplitst in 2 projecten, waarvan het eerste reeds goedgekeurd  en in uitvoering is. De nieuwe ontwikkeling maakt deel uit van het stedelijk karakter. De nieuwe informele route doorheen de ziekenhuiscampus is een aaneenschakeling van sferen en functies, die zorgen voor een verweving van de ziekenhuiscampus en zijn stedelijke context.

Het volumespel van oud en nieuw is goed op elkaar afgestemd en wordt versterkt door wel overwogen materiaalgebruik. Er is ook speelsheid in de gevels gebracht door het ritmische spel van ramen en materialen.

Er is geopteerd om de te behouden, de te verbouwen en de nieuwbouw volumes van project 1 in éénzelfde eenheid te gieten zodat er een architecturaal geheel ontstaat:  een donkergrijze sokkel draagt de bovenliggende verdiepingen die ingekapseld zijn in rode aardwerken tegels met daarin grijze raampartijen. Alle verbouwingen van project 2 gebeuren met dezelfde materialen en vormentaal van de eerdere uitbreidingen om tot harmonie te komen. Enkel de nieuwbouw die met zijn bruingrijze massieve bakstenen gevel een sterk oriëntatievolume wordt naar de Naamse straat toe, onderscheidt zich van de rest. Het ingekapselde volume smelt samen met de nieuwbouw aan de westzijde en penetreert aan de noordzijde de nieuwbouw.

“VERWEVING VAN DE ZIEKENHUISCAMPUS MET ZIJN STEDELIJKE CONTEXT”