Het ziekenhuis wordt uitgebreid met een chirurgisch dagziekenhuis en polikliniek. Het huidige gebouw ligt aan een open terrein dat overgaat in een heuvel met schapenweide, hier komt de uitbreiding van het dagziekenhuis met eronder een open parking. Patiënten met de wagen parkeren ondergronds en nemen de lift naar het dagziekenhuis. Patiënten met het openbaar vervoer komen via het voetpad bij de helling naar de inkom, of worden afgezet aan de trap. Bij de inkom is een rustzone in open lucht voor de gebruikers van het gebouw.

Op parkingniveau zit ook een stille ruimte, een zone met vestiaires voor verplegend personeel en een aantal technische ruimtes. Door de langse openingen in de gevel van de parking krijgt de opbouw een zwevend effect. De open lobby in het dagziekenhuis geeft de patienten een welkom gevoel. De verbinding met het bestaand ziekenhuis gebeurt via een interne gang naast een patiëntengang.

Op de eerste verdieping wordt een polikliniek geïntegreerd, waar enkele afdelingen van het bestaand ziekenhuis een onderkomen krijgen. De materialen van de uitbreiding zijn architectonisch beton en glas. De omgeving wordt zo groen mogelijk gehouden. De helling, het rustpunt, de buffervijver en het pad brengen een zekere animatie in het groen voor iedereen die er op uitkijkt.

“DOOR DE LANGSE OPENINGEN IN DE GEVEL VAN DE PARKING KRIJGT DE OPBOUW EEN ZWEVEND EFFECT”